नसकिदो रहेछ

नसकिदो रहेछ यहाँ लडाईं गर्न दैबिक प्रकोप सँगै
बनाइदिय हजारौ हजार मानिस् हरुको लास कल्पनामा सोचिएन् पनि कतै
खै कसरी बचेँछु कुन्नी म हिड्डुल गरु भने दुबै खुट्टा दैबिक प्रकोप ले खोसिदिएका छन्
बाचेर् हाँसु भने पनि खै कसरी हाँसु फेरी आसुँ ले नै यो शरीर रुझिदिएका छन्
खै यो कस्तो बिदम्बना भो न बाचेर् नै कसैलाई साथ् दिन सक्छु
न चाहेर नै पनि अरुको लाससँग जिउदो जल्न सक्छु
तेसैले आकाशको निलो आकाशलाई हेर्दे सोचने गर्छु
नसकिदो रहेछ लडाईं गर्न यहाँ दैबी प्रकोप सगै
नोट: यो कबिता सिचुवान् को भुकम्प पीडित हरु को भावना लाई कदर गर्दै कोरियका शब्दहरु हुन
सोम थापा