Sunday 23 November 2008

के भो तिमीलाई बुझ्न सकिन तिम्रो ------?




के भो तिमीलाई यो गीत यसरी कल्पना गरी कोरियको छ कुनैपनि जीवन मा मन परेका जीवन साथी आफुबाट टाढा टाढा गैइ दीन्छन् भने उनको मनमा हुन सक्ने भवना लाई कदर गर्दै यो शब्द कोरेको हुँ कस्तो लाग्छ भन्नु होला धन्यवाद

शब्द : सोम थापा गाहामगर

संगीतकार: नागेन्द्र प्रधान

स्वर : सत्यराज आचार्य


Thursday 20 November 2008

हे फुल चुडेरलाने

हे फुल चुडेरलाने यस् गीत लाई मेरो कल्पनामा एमिनेसन गरी यहाँहरुको अगाडि लियर आएको छु नहस्नु होला सोम थापा गाहा मगर





Saturday 15 November 2008

रोइ रहेकी छिन् नेपाल आमा

















रोइरहेकी छिन् नेपाल
आमा नरोउन पनि कसरी
अफनै मरुभुमिमा आफ्नै दुखी सन्तानहरुको रगत को आल बनेको देखेर
नरोउन पनि कसरी नेपाल आमा
आफनै घर आगनहरुमा आफ्नै सन्तानहरुको बिभस्या लास भेतेर
तेसैले त
नेपाल आमाले भनिकी छिन्
छोडिदेउ ति सबै कात्मार आखिरी के नै पायो रगत को खोलो बगाएर
दुखी माथि दुखी ले नै हत्या गरेका छोउ
अब त कती बनाउछो बिदुवा- सिन्दुरको थोपा सधैं सधैं पखालेर
तेसैले त नेपाल आमा रोइरहेकिछिन
नरोउन पनि कसरी
यता तिनै अनाथ टुहुरा बाल-बालिकहरुको र तिनै बिदुवाहरुको पिडाहरुलाई छातीमा राखेर
थाहै छैन तिनै अबोध बाल -बलबालिकाहरुलाई
उनिहरु पनि कतै सिकार हुने पो हुन कि फेरी बाचेर
तेसैले त रोइरहेकी छिन् नेपाल आमा
नरोउन पनि कसरी
तेसैले भनिकी छिन्
दुखिलाई दुखिले नै साथ देउ सुखी ले होइन
एक साथ भाई काम गरेको देखे भने
नेपाल आमा फेरी फेरी रोइरहेकी देखिने छैन फेरी फेरी रोइरहेकी देखिने छैन



सोम थापा गाहामगर

फर्केर हेर्दा ति दिनहरु


फर्केर हेर्दा ति दिनहरु
क्याप्टेन बिर बहादुर थापा गाहामगर हुनुहुन्छ उहाले एकल साँझ गर्नु भएको थियो २००८ मार्च १ मा जुन एकल साँझ गर्नु भएको थियो नेपाल सिन्जाली प्रस्थिस्थान सहयोग को लागि र उहाले ६६ बसन्त एक एकल स्वर मा अल्बुम पनि निकल्नु भएको छ जसको लागि जती नै उहाको कुरा गर्दा पनि कमी नै होला मलाई लाग्छ र हामी कुरा गर्दा मामा भनिज बास्त्वमा बाबु छोरा को नै नाता होला र उहा फर्केर हेर्दा को केही कुराकानी गर्न बोलौनु भएको बेला खिचिएको फोटो

Thursday 6 November 2008

दिनेश सुब्बाले लिनुभएको अन्तर्वाता




नेपाल पोस्टका सम्पादक श्री कुल प्रसाद ज्युबाट नेपाल पोस्ट्मा निकालिएको अन्तर्वाताको केही झलक यहाँहरु समाछा राखिएको हेर्नु होला र अन्तर्बार्ता लिनुभएको थियौ संगीतकार दिनेश सुब्बा दाजुले दुखीपरिवार सोम थापा मगर

सोम थापाको पहिलो अल्बुम




लुकेको बेथा जिन्दगी को कथा को सुरुआत यसरी भएको छ
मानिस को जीवन मा दु:ख सुख ले मानिस को साथ्
अन्तिम घडीसम्म पनि साथ् हुने गर्छ तर मानिस हरु आफ्नो दु:ख सुख कसैलाई पनि
शेर गर्न सक्दैन जसको फल जीवन भर एक बेथा भएर बसेको हुन्छ
जसले गर्दा मेरा यो गीतहरु ले तिनै लुकेका बेथा जिन्दगिको कथा भएर बस्ने बन्धुहरुको
आधारमा कोरियका छन्

विश्व रेकर्ड गर्दाका प्रसाङ्सा पत्र(GUNNESS BOOK OF RECORDS-1994- IN AUSTERLIA)






विश्वा रिकर्द साइकिलिङ्ग अस्ट्रलिया मा हामी नेपाली सात जना अनी गोराहरु तीन जना थिए र साइकिलिङ्ग हामीले १९९४ मा गरेका थियौ र अन्य दिटेल सर्तिफिकेतमा हेर्नु होला
सोम थापा गाहामगर

प्रसाङ्सा पत्र लुम्बिनी मन्चबाट Appreciation Letter from Lumbeni Forum Hong Kong




प्रसाङ्सा पत्र दिदै हुनुहुन्छ लुम्बिनी मन्चका अद्क्षा श्री म बि थापामगर जि

प्रसाङ्सा पत्र हङ कङ भु पु गे सो बाट Appreciation letter from Ex: British Gurkha Serviceman's Association Hong Kong


प्रसाङ्सा पत्र दिदै हुनुहुन्छ हङ कङ नेपाल माहाबणिज्या दुताबास का नेपाल कन्सुलेत श्री केसब प्रशाद भट्टराई जि साथमा हेम बहादुर तमाङ भु पु गे सो का बर्तमान आद्क्षा

प्रसाङ्सा पत्र मगरसंघ हङ कङ बाट(APPRECIATION LETTER FROM MAGAR ASSOCIATION HONG KONG)




प्रसाङ्सा पत्र दिदै हुनुहुन्छ भु पु मगरसंघका अदक्षा श्री भोला नाथ थापा मगर जि

Wednesday 5 November 2008

ईतिहासको पानाहरुमा




ईतिहासको पानाहरुमा नाउ राखनु छ भने

सेता पानाहरुमा आफ्ना केही भावनाहरु पोखनु "जसरी आज नयाँ कबिजिहरुले पुराना कबिजिहरु को "

ईतिहासलाई के कस्तो रहेछन पुराना कबी भनी परीरहेछ खोज्नु

"तेसैले केबल भन्न सकिन्छ "

कबिजिहरु कलम चलाई रहनुस् तपाईंहरुसँग भावना उत्पन्न भइन्जेल

"कलमको साईनो नतुताउनुस् सेता पानाहरुसँग तपाईंको सास रहुन्जेल "

तेसैले त भन्ने गर्छन्

"कलमको साईनो सेता पानाहरुसँग रहे तपाईंको नाउ ईतिहासमा बसिरहनेछ

"जीवन केबल दुई दिनको न हो "

तेसैले तपाईंको भावनालाई भावी कबिजीहरुले सधैं सधैं सम्झिरहने छन् "
नोट कबीजी हरु लाई कलम र सेता पानाहरु को साईनो जिउदो रखी रहनुस् भन्ने मन्सायले यो दुई शब्द कोरेको मात्र हुँ
सोम थापा गाहामगर हाल होङ कोङ

खै कसरी सम्बोधन गरु







खै कसरी सम्बोधन गरु
खै कसरी सम्बोधन गरु तिमीलाई आमा भनी
तिमीबिनाको यो संसार थिएनन् होला मेरा पनि"
"तेसैले सोच्ने गर्छु "
आमा तिमीले नै यो संसार देख्न्ने यि मेरा आँखा हरु बनाइदिएका थियौ
"फेरी फेरी जन्म दिएर कर्म दिनसकेनौ यो मलाई कुन जन्मको सजाए दियौ
"तेसै तेसैले
"हुन सके छमा दिनु होला गल्ती कही तपाईंको मात्र नभै अरुको पनि हूनसक्छन्
"जब कि पशुले त आफ्ना बच्चाहरु हिंड्न सके पछी मात्र छोड्छन् "
तर तर
तिमीले यो अबोध बालबालिकलाई कुन मनले छोडिदियौ
"आज लाग्छ मलाई कही न कही हाम्रो रगतको नाता थियो
"तेसैले होला जब मेरा यि आँखाहरुले तिम्रा ति दु:खहरुलाई देखिरहन सक्दिन
"के गर्नु
मेरो भाग्यले नै दुखीको भुमरीमा पौरी खेल्नु परयो
चाहेर पनि तिमीलाई केही गर्न सकिन "
तेसैले कसरी सम्बोधन गरु तिमीलाई आमा भनी
"नाता रह्यो रगतको म तिमीलाई भुल्न सक्दिन पनि "
नोट : स-साना बालबालिकाहरुको मनलाई कदर गर्दै कोरेका शब्दहरु हुन जुन बालबालिकाहरु आफ्ना आमाहरुसँग जिउदो लास सरी जीवन बिताइरहेका हुन्छन!

सोम थापा गाहा मगर

Tuesday 4 November 2008

नसकिदो रहेछ




नसकिदो रहेछ यहाँ लडाईं गर्न दैबिक प्रकोप सँगै
बनाइदिय हजारौ हजार मानिस् हरुको लास कल्पनामा सोचिएन् पनि कतै
खै कसरी बचेँछु कुन्नी म हिड्डुल गरु भने दुबै खुट्टा दैबिक प्रकोप ले खोसिदिएका छन्
बाचेर् हाँसु भने पनि खै कसरी हाँसु फेरी आसुँ ले नै यो शरीर रुझिदिएका छन्
खै यो कस्तो बिदम्बना भो न बाचेर् नै कसैलाई साथ् दिन सक्छु
न चाहेर नै पनि अरुको लाससँग जिउदो जल्न सक्छु

तेसैले आकाशको निलो आकाशलाई हेर्दे सोचने गर्छु

नसकिदो रहेछ लडाईं गर्न यहाँ दैबी प्रकोप सगै
नोट: यो कबिता सिचुवान् को भुकम्प पीडित हरु को भावना लाई कदर गर्दै कोरियका शब्दहरु हुन
सोम थापा
mas
दुखी परिवार सोम थापा गाहा मगर का केही कोसेलिहरुमा यहाँहरुलाई न्यानो स्वागत छ


यहाँहरु समक्ष् केही कबीता तथा मेरा गिती रचनाहरु र जीवनका तिता मिठा भावनाहरु पस्कन लागिरहेको छु पक्कै पनि यहाँहरु ले सल्लाह र सुझाब दिनुहुनेछ भन्ने आसा गरेको छु

मेरा केही शब्दहरु




सबभन्दा पहिले यहाँहरुलाई दुखी परिवारको तर्फ बाट नमस्कार छ
म एक भावना मा दुबी हिंड्ने यात्राी हुँ भावना भित्र दुबी हेर्दा केही

शब्द हरु निस्केको हुँदा यहाँहरु समक्ष् ल्याएको मात्र हुँ मलाई यहाँ

हरुले मेरा ति तिता मिठा शब्द पढि मेरा केही गीतहरु सुनी

मनोरन्जन लिनुहुनेछ भनी आसा गरेको छु यहाँहरु समक्ष् ल्याएको छु मैले


जीवन मा केही गर्न नसके पनि जीवनको गोरेटोमा उकाली ओरालीहरु

हिड्डा दु:ख सुख का भावना हरु यहाहरुसँग हातेमालो गर्न आइरहेकोछु छु

आसा गर्द्छु यहाँहरुले मलाई स्वीकार गर्नु हुनेछ


सोम थापा गाहा मगर होङ कोङ