"दुखीको हुनुको पिडा यहाँ खै कसले देख्दो रहेछ र
एक हात बोकी जिएको छु
खै यौ अपाङ्ग कसरी बाचेको छ कसले भन्दोरहेछ र
खै यौ अपाङ्ग कसरी बाचेको छ कसले भन्दोरहेछ र
मन भरी दु:ख लुकाइ हासेको छु मनलाई सम्हाली
जस्तै दु:खहरुलाई पनि सहेर जिउनु रहेछ
मनको दु:खलाई आगोमा नपगाली
मनको दु:खलाई आगोमा नपगाली
जिउनु त जिएको छु नदेखिने आसुको खोला बगाई
भगवान छन् भन्छन् सबै,
हे भगवान
कतै छौ भने कुन जनमको दियौ मलाई यौ सजाए !!!
मन थिए मेरा अरुको जस्तै हात र खुट्टाले पौडी खेल्नु
केबल मेरा सपनाहरु अधुरा रहे सकिन शिबाय सम्झिनु
दुखिमन पीडित मगर
No comments:
Post a Comment